آموزش والدین به همراه دارو درمانی در کودکان مبتلا به اوتیسم

تاریخ : سه شنبه 14 فروردين 1397

کد 98

”آموزش والدین به همراه دارو درمانی در کودکان مبتلا به اوتیسم”

بر اساس مطالعه ای که نتایج آن در دسامبر سال ۲۰۰۹ درJournal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry بچاپ رسیده است، ترکیب ریسپریدون با برنامۀ ساختار یافته ای برای آموزش والدین، اثر دارو را بر مشکلات شدید رفتاری کودکان مبتلا به اوتیسم به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد.
مایکل امان سرپرست مولفین این مقاله می گوید: گروهی که تحت درمان ترکیبی با ریسپریدون و آموزش والدین قرار گرفتند، با دوز کمتری از دارو به بهبودی دست یافتند و علاوه بر آن به نظر می رسد که اثرات اضافه شدۀ درمان رفتاری، در طول زمان هم بیشتر می شود؛ این امر را می توان به عنوان نشانه ای دال بر ضرورت دخالت فعال والدین در درمان کودکان مبتلا به اوتیسم تلقی کرد.

این مطالعۀ ۲۴ هفته ای که توسط واحد تحقیقاتی شبکۀ سایکوفارماکولوژی کودکان اوتیسم انجام شد، شامل ۱۲۴ کودک مبتلا به اوتیسم بود که بین ۴ تا ۱۳ سال سن داشتند و همچنین واجد علائمی چون قشقرق های مکرر، آسیب به خود و خشونت بودند.

کودکان به طور اتفاقی به دو گروه تقسیم شدند: در یک گروه، تنها دارو تجویز شد و در گروه دیگر، دارو به همراه برنامۀ آموزش والدین تجویز گردید. تمامی این کودکان بین ۵/۰ تا ۵/۳ میلی گرم ریسپریدون در روز دریافت می کردند و اگر ریسپریدون موثر نبود، داروی آن ها به آری پیپرازول تغییر می یافت. به والدین کودکانی که در گروه درمان ترکیبی بودند، تکنیک هایی در زمینۀ تعدیل رفتار و افزایش مهارت های زندگی روزمره آموزش داده شد تا از طریق آن ها رفتارهای مخرب و نافرمانانۀ کودکانشان را کنترل کنند. والدین کودکان گروه درمان ترکیبی در طول مطالعه، به طور متوسط در ۱۱ جلسۀ آموزشی شرکت کردند.

محققین گزارش کردند که هردو گروه در یک دورۀ آزمایشی ۶ ماهه، به طور نسبی بهبود یافتند، اما گروهی که درمان ترکیبی دریافت کرده بودند، مشکلات رفتاری شان کاهش بیشتری داشت، از جمله این که تحریک پذیری، قشقرق ها و تکانشگری آن ها نسبت به گروهی که فقط دارو دریافت کرده بودند کمتر شد و این اختلاف از نظر آماری معنادار بود. همچنین روز مورد نیاز دارو در گروه درمان ترکیبی۱۴ % کمتر بود (متوسط روز دارو در گروه درمان ترکیبی ۹۸/۱ میلی گرم بود ولی در گروه دارو به تنهایی، ۲۶/ ۲ میلی گرم).
کودکان هر دو گروه البته دچار افزایش وزن شدند و این امر بر لزوم توجه بیشتر بر روی اثرات متابولیک داروهایی چون ریسپریدون دلالت میکند.

ترجمه آزاد و تلخیص: حسن شاهرخی (روانپزشک کودک و نوجوان)

برای مشاهده اصل مقاله اینجا را کلیک کنید.

برچسب ها