شناخت اجتماعي: تحولات استدلال ” تئوري ذهن“ در كودكان
چکیده
درك كودكان از ذهن يا آنچه كه بعنوان تئوري ذهن خوانده مي‌شود در طي دو دهه‌ي اخير تحقيقات زيادي را در حيطه‌ي روانشناسي تحولي به خود اختصاص داده است. در ادبيات جديد تئوري ذهن، اعتقاد بر اين است كه انسانها به عنوان موجوداتي اجتماعي مجهز به قابليت خاصي جهت درك ديگران مي‌باشند. اعتقاد بر اينست كه اين توانايي ماهيتي حيطه- اختصاصي دارد. اين قابليت كه تئوري ذهن خوانده مي‌شود اشاره به توانايي انسانها در نسبت دادن حالات ذهني به خود و ديگران دارد. با درك ذهني گرايانه از رفتارها، فرد مي‌تواند رفتارهاي ديگران را درك، تبيين و پيش‌بيني نمايد. تكاليف باور كاذب جهت اندازه‌گيري توانايي تئوري ذهن مورد استفاده قرار مي‌گيرند. تحقيقات نشان مي‌دهند كه كودكان در حدود چهار- پنج سالگي قادر به پاسخگويي صحيح به اين ازمون‌ها مي‌باشند. بر اين اساس استدلال مي‌شود كه كودكان قبل از اين سنين، فاقد درك رشد يافته‌اي از ذهن مي‌باشند. رويكردهاي نظريه-نظريه، پيمانه‌اي و شبيه سازي چگونگي فرايندها و تحولات تئوري ذهن را مفهوم سازي كرده‌اند. در مقاله‌ي حاضر چگونگي تبيين رويكردهاي فوق از فرايندها و تحولات تئوري ذهن مورد بحث قرار مي‌گيرند.
دریافت مقاله کامل: تحولات استدلال ” تئوري ذهن“ در كودكان
منبع: دكتر سيدامير امين‌يزدي
تنظیم و ارسال مطلب: ناهید احمدزاده - کاردرمانگر اوتیسم