مشکلات تغذیه ای شایع در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم
اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم شرایطی هست که کل زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. اوتیسم مغزو نحوه برقراری ارتباط با بقیه و محیط پیرامون را تحت تاثیر قرار می دهد. چیزی حدود ۱در هر ۱۰۰ فرد در آمریکا اوتیستیک هستند.
این متن در مورد مشکلات تغذیه ای شایع در کودکان با اوتیسم می‌باشد و کمکی که متخصص تغذیه می‌تواند بکند.
اوتیسم در چه کسانی دیده میشود؟
اوتیسم یک طیف می باشد یعنی افراد با شدت مختلف و علایم متغیر و سطح عملکردی و چالش های متفاوت درگیر می‌شوند.هر فرد اوتیستیک شخصیت و توانایی های منحصر به فردی دارد. افراد اوتیسمی ممکن است افزایش حساسیت به نور، لمس، مزه و صدا را تجربه کنند که می‌تواند تنوع تغذیه ای آنها را تحت تاثیر قرار دهد. تفاوتی در نیاز های تغذیه ای کودکان اوتیسمی وجود ندارد و تغذیه متعادل برای سلامتی و تکامل اینها ضروری می‌باشد. برخی ملاحظات تغذیه ای در کودکان با اوتیسم :
۱) نیاز به روتین خاص در زمان و وعده غذایی که می‌تواند شامل محل تغذیه یا افرادی که با آنها غذا میخورند باشد یا حتی ابزار یا ظروفی که غذا میخورند یا ممکن است که بخواهند به تنهایی غذا بخورند.
۲)حساسیت به مزه، نور و صداها در زمان تغذیه ممکن است تغذیه را تحت تاثیر قرار دهد.
۳) عملکرد روده ای متفاوت مثل یبوست، اسهال و معده پرگاز ممکن است داشته باشند.
۴)حساسیت غذایی مثل واکنش به غذای خاص
۵)خوردن غذاهای محدود (تعداد کمی از غذاهای با طعم یا رنگ مشابه)
مشکلات خوردن:
مشکلات حسی باعث حساسیت به بو و طعم میشود درنتیجه ترجیح غذایی خاصی دارند مثل ترجیح غذاهای نرم یا ترجیح برند غذایی خاص یا رنگ خاص مثل چیپس، بیسکویت، نان سفید یا ناگت مرغ یا حتی ترجیح برش های خاص مثلا تست به شکل مربع نه مثلث.
گاه نمیخواهند غذاهای متفاوت را دریک بشقاب لمس کنند. اگر ترجیح غذایی آنها چربی و شکر بالا و‌میوه و سبزیجات و حبوبات کم باشد ممکن است باعث افزایش وزن و یبوست شود و آنها را مستعد کمبود های تغذیه ای کند و از طرفی بهم خوردن روتین ها ممکن است استرس و اضطراب آنها را بیشتر کند. متخصصین تغذیه ممکن است با یکسری توصیه ها برای کاهش استرس این کودکان، به بهبود تغذیه کمک کنند. کاردرمانگرها هم می توانند با کاهش مشکلات حسی به رفع پاره ای مشکلات تغذیه ای آنها کمک کنند. رژیم فاقد گلوتن وکازئین (ازدیاد حساسیت غذایی)
گلوتن پروتئین موجود در گندم، چاودار، لوبیا و غذاهایی که از آنها ساخته می شود هست که شامل برنج، پاستا، بیسکویت و دانه های صبحانه هست. کازئین هم پروتئین در شیرگاو، بز و گوسفند هست که در خامه، ماست و پنیریافت می شود. برخی افراد احساس بهتر شدن با قطع این غذاها از رژیم روزانه را توصیف می‌کنند ولی شواهد کافی تا به این لحظه وجود ندارد. انجمن های تغذیه ای رژیم فاقد گلوتن و کازئین را به صورت روتین توصیه نمی کنند چرا که ممکن است باعث کاهش وزن و مشکلات رشدی شوند. رژیم فاقد گلوتن و فاقد کازئین باید تحت نظر متخصص تغذیه جهت اطمینان از تعادل تغذیه ای صورت گیرد.
منبع :
انتخاب و تنظیم مطلب: دکتر فاطمه والایی
فوق تخصص نورولوژی اطفال