مروری بر پروبیوتیک ها در درمان اختلالات طیف اوتیسم
اوتیسم یک اختلال تکامل عصبی هست با تاثیر زیاد بر روی روابط اجتماعی.با اینکه شواهد زیادی برای ارتباط بین بیماری زایی اوتیسم و‌بهم خوردن تنظیم محور روده _مغز مطرح شده است ولی مطالعه سیستماتیک بر روی تاثیر پروبیوتیک ها بر روی اوتیسم و ارتباط آن با مشکلات گوارشی انجام نشده بود.این مطالعه به مرور مطالعات مربوط به مکانیسم های محتمل در ایجاد اوتیسم پرداخته است.و بیشتر به ارتباط بین مشکلات سیستم گوارشی و اوتیسم میپردازد.اختلال در سنتز میکروبیا های روده ای باعث بهم خوردن محور روده_مغز می‌شود.
از طرفی این مطالعه نشان می‌دهد تجویز پروبیوتیک ها می‌تواند با تنظیم محور روده_مغز علایم گوارشی را بهبود ببخشد و علایم رفتاری ناشی از اوتیسم را بهبود ببخشد، همچنین تجمع میکروبیاهای روده ای رو تعدیل کنند، التهاب موجود را کم کرده و عملکرد سد روده ای را در نمونه های انسانی و حیوانی بهبود ببخشند.این مطالعه نشان می‌دهد هدف قرار دادن میکروبیاهای روده ای از طریق تجویز پروبیوتیک ها ممکن هست‌یک پروسه درمانی محتمل برای کودکان با اختلال طیف اوتیسم باشد.اختلالات همراه اوتیسم شامل نقص توجه، مشکلات خواب، مشکلات گوارشی، اضطراب و تشنج و ..هستند. علایم گوارشی به ترتیب شیوع شامل یبوست، اسهال، درد شکم و…میباشند.
بهم خوردن فلور نرمال روده می‌تواند باعث اختلالات گوارشی و حساسیت غذایی شود و همچنین باعث شدت علایم خود اوتیسم مثل اضطراب، آسیب به خود، اختلال در برقراری ارتباط،مشکلات خواب، مشکلات خلقی،مشکلات حسی، لجبازی و رفتارهای اجباری تکراری شود.
افزایش میکروبیاهای مضر و کاهش فرم های مفید از طریق آسیب به سد جداری روده باعث افزایش یکسری مواد سمی مغز میشوند که هرکدام از این مواد باعث یکسری رفتارهای مرتبط به اوتیسم میشوند مثلا کلستریدیا باکتریدیت باعث افزایش اسید پروپیونیک و در نتیجه اختلال درروابط اجتماعی می‌شود یا برخی میکروبیاهای مضر باعث کاهش گابا و در نتیجه باعث رفتارهایی مثل افسردگی، اضطراب میشوند.
این مطالعه نشان داد بین اختلالات گوارشی و تولید میکروبیاهای مضر و شدت اوتیسم ارتباط وجود دارد.کودکان با اختلال طیف اوتیسم شواهد بیشتری از التهاب ایمنی در سیستم گوارشی خود دارند که باعث‌تولید میکروبیاهای مضر و علایم گوارشی میشوند.در این مطالعه یک دوره درمان چهارماهه با پروبیوتیک ها در کودکان با اختلال طیف اوتیسم ۴-۹ ساله علایم گوارشی را بهبود بخشید و پاره ای از انواع پروبیوتیک ها رفتارهای تکراری را بهبود بخشید پاره ای بر روی اضطراب و برقراری روابط اجتماعی موثر شد، تعدادی روی اختلال خلقی موثر شد .در این مطالعه کاهش در سیتوکینهای التهابی مثل IL_6 باعث افزایش گابا هم شد.
در انتها انجام مطالعات گسترده تر با تعداد بیشتری از کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و فرم ها و نظر سنجی های با کیفیت تر در ارزیابی پاسخ به درمان توصیه شده است.
ترجمه و تلخیص:دکتر فاطمه والایی
فوق تخصص نورولوژی اطفال
فایل pdf