برای نمایش بهتر وب سایت از ورژن جدید مرورگر فایرفاکس یا گوگل کروم استفاده نمایید.

دانلود ورژن جدید فایرفاکس دانلود ورژن جدید کروم
logo

مرکز جامع اوتیسم Comprehensive Autism Center

فهرست اصلی
فهرست اصلی
تاریخ : شنبه 6 آذر 1400
کد 206
موضوع: حس عمقی (جهت توانمندسازی والدین)
 
مقدمه
وقتی پای شما به خواب می­­رود احساس اینکه دقیقا کجا قرار دارد سخت می­شود. اگر روی چنین پایی راه بروید، احساس خام حرکتی به شما دست خواهد داد و نمی­توانید از توجه کردن به پای خواب رفته دست بردارید. کودکی که اختلال یکپارچگی حسی دارد، اکثر اوقات احساسی مشابه با این حالت را خواهد داشت.
 

حس عمقی به اطلاعاتی که از جهان پیرامون به سمت ما می­آید پاسخ می­دهد و حس مربوط به­:
  1. مکان اندام­های بدن
  2. موقعیت مفاصل
  3. سرعت و نیروی حرکت عضلات را شامل می­شود.
پایه­ای­ ترین تعریفی که می­توان درباره بدن خود عنوان نمود، دانستن این موضوع است که اندام­ها و اعضای بدنمان از کجا شروع و به کجا ختم می­شود. کودکان با اختلال یکپارچگی حسی، ممکن است حتی قادر به درک این موضوع نیز نبوده و حس عمقی آنها دچار مشکلات فراوان باشد.
درمورد اکثر اطلاعاتی که فرد روزانه دریافت می­کند، فرد به صورت آگاهانه تفکر نمی­کند. به عنوان مثال هیچ گاه به این موضوع که دست­ها و پاهایتان در چه حالتی قرار گرفته­اند و کجا و چه زمانی حرکت می­کنند، فکر نمی­کنید.
 

عدم تعادل یکپارچگی حس عمقی به دو صورت:
  1. حساسیت بیش از اندازه طبیعی نسبت به محرک­ها (بیش حسی)
  2. حساسیت کمتر از اندازه طبیعی نسبت به محرک­ها (کم حسی) دیده می­شود.
 
علایم بیش حسی:
  1. تنبلی
  2. دست­ و پاچلفتی
  3. بی حالی
  4. مشکل داشتن در خوردن غذاهای سفت بافت
  5. اجتناب از مکان­های شلوغ، باز، باریک و یا سر بسته
 
علایم کم حسی:
علاقه شدید به محکم بغل شدن، لگد زدن، گاز گرفتن، ضربه زدن، فشار زیاد به مداد یا پاک کن، دندان قروچه کردن، جویدن مداد، آستین لباس و انگشتان.
 

بازی­های مناسب برای تقویت حس عمقی:
  1. خزیدن درون تونل
  2. وزن اندازی برروی دست­ها یا فرغونی راه رفتن
  3. غلت زدن یا پیچیدن درون پتو
  4. طناب کشی
  5. یوگا
  6. حمل وسایل سنگین
 
چند فعالیت شایع در میان کودکانی با مشکلات حس عمقی به همراه دلایل و راهکارهای جایگزین:
  • پریدن و بال­بال زدن (دلایل)
این فعالیت احساس خوب و آرام بخشی به کودک می­دهد، داده­های وستیبولار شدیدی را وارد می­کند، تماس با زمین اطلاعاتی را فراهم می­کند که کودک بداند بدن او کجا قرار دارد و از کجا به کجا ختم می­شود، به مغز کودکی که کم­پاسخ­ده حسی می­باشد­، داده­هایی را وارد می­کند تا بتواند آنها را درک بکند، عضلاتی که به فرد توانایی پریدن می­دهند را به کارانداختهوگیرنده های آن هارا تحریک می کند تا اطلاعات مورد نیاز را به مغز مخابره کند.
  • ضربه زدن و هل دادن:
ضربه زدن و هل دادن نوع دیگر از رفتارهای مرتبط با مشکلات حس عمقی می­باشند. که ممکن است سبب آسیب رساندن کودکان دیگر شوند. چنین کودکی ممکن است نداند که این رفتارها ممکن است باعث احساس بدی در دیگران شوند. بسته به نیاز کودک برای دریافت نوع داده­های وارده به مفاصل خود­، ممکن است او درک کمی از این که دستان خود را چقدر محکمویا چقدر سریع حرکت می دهد داشته باشد. او همچنین ممکن است درتخمین فاصله میان آن چه که به آن نیرو وارد می کند. نیز مشکل داشته باشد. درنهایت ممکن است یک لمس عادی از طرف او به سقلمه به یک هل دادن و درنهایت هل دادن به ضربه زدن دیگری تبدیل شود.
جهت جایگزینی:
  1. فشار دادن دست والدین علیه دست خود
  2. کشتی گرفتن
  3. فرغونی راه رفتن
  4. مشت کوبیدن به کیسه­هایی شنی با دستکش
 گاز گرفتن و کوبیدن سر:
ممکن است کودک با گاز گرفتن یا ضربه زدن با سر بخواهد نیازهای خود را برای دریافت داده­های قوی حس عمقی را پاسخ دهد.
جهت جایگزینی:
استفاده از قطعات پلاستیکی قابل جویدن، تیوپ­های بهداشتی به صورت گردنبند در گردن کودک، شیرینی­ها و غذاهای جویدنی مناسب استفاده کرد.
  • پریدن به سمت دیوار:
یکی از رفتارهای غیر قابل قبولی می­باشد که ممکن است منجر به آسیب دیدن کودکشود. زیرا با این کار داده­هایی قوی به عضلات و مفاصل او وارد می­شود.
  • تاب خوردن و غلتیدن:
مانند کودکانی که مشکلات وستیبولار دارند، کودکانی که مشکلات مربوط به حس عمقی و وستیبولار را باهم دارند نیز برای دریافت اطلاعات به عضلات و مفاصل خود، از تاب خوردن شدید به عقب و جلو در حالت­های نشسته، ایستاده­، پهلو به­ پهلو و زمانی که دراز کشیده­اند، لذت می­برند. همچنین غلتیدن در سطوح مختلف برای آنها لذت بخش می­باشد. برای جایگزین کردن این حرکات، می­توان در خانه از صندلی گهواره­ای و پتوی سنگین استفاده کرد.
  • مکیدن انگشت و شست:
این عمل برای دهان انبوهی از داده­های لامسه فراهم آورده و همچنین داده­های حس عمقی را به مفاصل انگشتان و دست ارائه می دهد. جهت جایگزین کردن می­توان از خوراکی­هایی از قبیل آدامس یا آب نبات چوبی استفاده کرده، استفاده از یک نوار چسب یا نوار پلاستیکی ضد آب روی انگشت کودک نیز مانع از مکیدن می­شود.
 


گردآورنده: زینب سیفی-کارشناس کاردرمانی
منبع: کتاب یکپارچگی حسی نوشته دکتر مهدی علیزاده-سرکار خانم شیرین ملکی