چند راهکار برای بهبود کیفیت خواب
برای کودک شما که پنج ساله است یازده ساعت خواب کافی است. کودکان از حدود سه و نیم سالگی ممکن است تمایلی به خواب روزانه نداشته باشند. شما هم سعی نکنید روز اجبارا کودکتان را بخوابانید. شاید یه علت بی خوابی کودک، خواب دیدن و وحشت از این قضیه باشد. بهتر است علتش را جویا شوید.
علت دیگر مقاومت کودکان در خوابیدن این است که نگران هستند در موقع خوابشان، اتفاقاتی بیفتد و آنها بی خبر باشند. (شاید به نوعی یک نوع حس کنجکاوی به محیط اطرافشان) نکته ی مهمتر این است که شما برای کودکتان برنامه منظم خواب داشته باشید وسر ساعت مشخصی بخوابد.
سعی کنید چند ساعت قبل خواب، شکلات و قهوه و نوشابه و غذاهای محرک و... نخورد. محیط خانه باید برای همه اعضای خانواده محیط خواب باشد.
اگر کودکانتان فکر کنند بیداری ادامه دارد تمایلی به خوابیدن ندارند. هر شب به هنگام رختخواب رفتن و وقت شناسی او جایزه بدهید (مثلا یک لیوان شیر یا خوراکی مورد علاقه) .تلویزیون و وسایل الکترونیکی را از اتاقش دور کنید . و نه اینکه به اون گوشی موبایل بدهیم تا ساکت شود! زیرا این مساله خود، بی خوابی را تشدید میکند.
سعی کنید او را در آغوش بگیرید، نوازش کنید، بدنش را ماساژ دهید، قصه بگویید و اگر اتاقش جداست برا خودتان، کنار تختش رختخواب خود را پهن کنید تا خیال کودک از بودن شما راحت باشد. رختخواب را به یک جای اجباری برا خوابیدن تبدیل نکنید. مثلا بگویید برویم در رختخواب تا فقط استراحت کنیم. روزها هم سعی کنید تحرک بیشتری داشته باشد.( بازی و ورزش و پارک و...)
و مهمتر از تمام اینها این است که در زندگی باید قوانین خاص خود را داشته و منظم باشد و به تدریج اطرافیان و کسانی که با آنها در ارتباط هستیم هم قوانین زندگی ما را رعایت خواهند کرد. مثلا اگر به یک مهمانی دعوت شدیم که شش ساعت طول میکشد، لازم نیست کل مراسم را حضور داشته باشیم. شاید شرایط فرزندم اجازه میدهد فقط نیم ساعت بشینیم.
برای مثال پسر من اکنون چهارده سال دارد، و از همان زمان تولد او، ساعت خواب و خاموشی روشنایی منزل ما، نه ونیم است و خوشبختانه همه فامیل هم مراعات میکنند. آنها حتی اگر ما را برای شام دعوت کنند، شام را زودتر آماده میکنند تا حدود هفت و نیم - هشت شام صرف شود. اگرچه ما کل جامعه را نمیتوانیم تغییر بدهیم ولی اطرافیانمان میتوانند تا حدودی با ما همراه شوند.
مادر مبین
یکی از مادران مرکز جامع اوتیسم دانشگاه علوم پزشکی تبریز