۵ قاعده در گفتاردرمانی در کودکان مبتلا به اوتیسم- بخش دوم
۵ قاعده در گفتاردرمانی در کودکان مبتلا به اوتیسم
۳) تعامل با همسالان را مورد هدف قرار دهید:
تمام کودکان مبتلا به اوتیسم، بسته به شدت اختلال، در تعامل با همسن و سالان خود دچار مشکل هستند و بنابراین این موضوع نیز باید مستقیما آموزش داده شود. البته مشخص است که بر اساس سطح تکاملی و سن کودک، این مهارت ها نیز متفاوت خواهند بود. در زیر، یکسری مهارت در ارتباط با دو گروه سنی مختلف آورده شده است :
برای کودکانی که به تازگی این آموزش ها را شروع کرده اند:
*مهارت های بازی: به کودک آموزش می دهیم که چگونه در بازی سایر کودکان وارد شود و ادامه دهد.
*پاسخ به اسم: به کودک آموزش می دهیم موقعی که اسمش را صدا می زنند، پاسخ دهد.
*توجه مشترک: ابتدا با اطرافیان وارد این تعامل می شوند.
برای کودکان بزرگتر:
*مهارت های مکالمه ای: در این مورد باید به نقص های کودک که مانع تعامل طبیعی با سایرین می شود، توجه کنیم.
*تعویض دیدگاه: به کودک کمک کنیم تا متوجه شود چگونه به مسائل از نقطه نظر و دیدگاه (پرسپکتیو / دیدگاه) دیگری نگاه کند.
۴) به جای افزایش مدت جلسه درمان، حمایت و آموزش را برای سایر بزرگسالان نیز فراهم کنید:
یکی از رایج ترین درخواست هایی که والدین کودکان مبتلا به اوتیسم مطرح می کنند این است: "کودک من به زمان گفتاردرمانی بیشتری احتیاج دارد." که نکته ی موجهی است، چون از آنجایی که گفتاردرمانگر به بهبود ارتباط کمک می کند آیا زمان بیشتر باعث افزایش برابر همان نتایج می شود، درست است؟ اما متاسفانه این موضوع اینگونه جواب نمی دهد.
مشکل در تعمیم : همانطور که می دانید، کودکان مبتلا به اوتیسم در تعمیم مهارت ها مشکل دارند که این موضوع شامل ارتباط نیز می شود. اگر گفتاردرمانگر به کودک آموزش دهد که چگونه در اتاق درمان با او ارتباط برقرار کند، این مساله لزوما به این معنی نیست که کودک در موقعیت های دیگر و با افراد دیگر نیز ارتباط برقرار خواهد کرد.
به جای آن، کودک باید همان مهارت های ارتباطی را در گستره ی مختلفی از افراد و بافت ها، تمرین کند زیرا ما می خواهیم کودک در تمام موقعیت ها – و نه فقط در حضور گفتاردرمانگر- ارتباط برقرار کند.
چه کاری انجام دهیم که کودک مهارت های ارتباطی خود را تعمیم دهد؟ برای این کار، به جای افزایش زمان جلسات، باید به سایر بزرگسالانی که در تعامل با کودک هستند، جهت ارائه ی همان نوع آموزش، سرنخ دهی و الگوسازی را آموزش دهیم.
وقتی این کار را انجام می دهیم، پیشرفت کودک سریع تر می شود زیرا همان آموزش را از منابع مختلفی دریافت می کند و می تواند آن ها را در محیط طبیعی تمرین کند.
5) سایر جنبه های ارتباطی را نیز در نظر بگیرید:
وقتی کودک شروع به پیشرفت در جنبه های بزرگتر نمود، می توانیم کار کردن بر روی سایر جنبه ها را که کوچکتر ولی بر روی ارتباط کلی موثر هستند، شروع کنیم؛ مانند جنبه های زیر :
*نقص در تولید صداهای گفتاری
*خطاهای دستوری
*نقص در پرسش و پاسخ
*نقص در زبان انتزاعی
منبع: سایت Slp Solution
تهیه و تنظیم مطلب: رها شاهرخی،گفتاردرمانگر مرکز جامع اوتیسم دانشگاه علوم پزشکی تبریز