همبودی های اختلال طیف اوتیسم
مدتهاست بالینگرانی که با افراد دارای اختلال طیف اوتیسم کار میکنند شاهد وجود علائم سایر اختلالات روانپزشکی نیز در آنها هستند. درواقع ، کانر ، در اولین نوشته اش ، متوجه شده بود که اضطراب یکی از اشکال برجسته این سندرم است . در یک مطالعه بر روی 170 کودک که با مصاحبه ساختار یافته ارزیابی شدند ، 72% از کودکان دارای اوتیسم حدقل یکی از تشخیص های محور یک DSM-IV را نیز دارا بودند. مطالعات اخیرتر براین مشاهده مهرتایید زده اند . (Leyfer و همکاران ،2006 ) . شایع ترین تشخیص ها عبارت بودند از فوبی خاص (44%) ، اختلال وسواسی-جبری(OCD)(37%)، اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD)(31%) ، اختلال اضطراب جدایی (12%) ، و افسردگی اساسی (10%) . بسیاری ازاین کودکان چندین تشخیص هم ابتلا داشتند. Siminoff و همکارانش (2008) دریافتند که 57% کودکانی که اوتیسم دارند ، یک یا دو اختلال روانپزشکی دیگر نیز دارند. شایعترین تشخیص ها عبارت بودند از اختلال اضطراب منتشر (29%) ، اختلال نقص توجه - بیش فعالی (28%) ، و اختلال نافرمانی مقابله جویانه (28%) .
مشکلات اضطرابی در اختلال طیف اوتیسم ممکن است شایع تر و شدیدتر از اوتیسم کلاسیک باشد . به نظر می رسد ارتباطی بین اضطراب ، حساسیت بیش از حد حسی و تخریب اجتماعی وجود داشته باشد (Gadow و همکاران 2005) . همانند افراد کم سن با رشدونمو طبیعی که دچار اضطراب می شوند، به نظر می رسد که فوبی های خاص در کودکان کم سن تر دارای اختلال طیف اوتیسم نیز شایع تر است درحالی که اختلال وسواسی-جبری و فوبی اجتماعی طی نوجوانی شایع تر می شود. تشخیص اختلالات اضطرابی در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم سخت است . تشخیص علائم اضطرابی ممکن است مشکل بوده و ممکن است بصورت یک رفتار غیر اختصاصی یا افزایش رفتارهای اوتیستیک تکراری خاص بروز کند. به دلیل مشکلات خودآگاهی هیجانی یا توانایی توصیف و گزارش درست هیجاناتشان ، خودگزارش گری ممکن است در این افراد مشکل باشد . گزارشات معلمان و والدین در مورد اضطراب کودک متفاوت است . (White و همکاران ، 2009) . برای تشخیص اضطراب در اختلال طیف اوتیسم ، علائم و نشانه های اضطرابی باید فراتر از علائم اصلی اختلال طیف اوتیسم بوده و باید منجر به تخریب بیشتری درعملکرد نسبت به آنچه از اختلال طیف اوتیسم به تنهایی انتظار می رود ، شده باشد. (Leyfer و همکاران ، 2006؛ Matson و Nebel-Schwalm ، 2007). تمایز علائم اختلال وسواسی-جبری از علائم اختلال طیف اوتیسم بسیار مشکل است .وسواس های اختلال وسواسی-جبری ممکن است ساختاریافته تر و اجباری تر از مشغله های فکری باشند که به طور معمول در اختلال طیف اوتیسم وجود دارند. همچنین ، شکایت ازجود فشار یا اضطرار برای انجام یک رفتار و افزایش سطح مشغله فکری به نفع تشخیص اختلال طیف اوتیسم است . (Lubetsky و همکاران ، 2011). لازم است مقیاس های تایید شده برای اندازه گیری اضطراب مختص اختلال طیف اوتیسم بصورت کوتاه برای کاربرد بالینی ، و یک ابزار استاندارد طلایی برای هم ابتلایی اختلال طیف اوتیسم برای بررسی اثربخشی درمان ، فراهم گردند . (Siegel ، 2012)
وجود افسردگی در اختلال طیف اوتیسم نیز ممکن است بصورت غیرمعمول بوده ،ویافتن آن به دلیل فقدان خودآگاهی فرد نسبت به اختلال پیچیده تر شود. افرادی که مهارتهای ارتباط اجتماعی بالاتری دارند احتمال خودآگاهی بیشتر و لذا آگاهی از افسردگیشان هم بیشتر می شود. وقتی فردی را که اختلال طیف اوتیسم دارد از نظر وجود افسردگی مورد ارزیابی قرار می دهیم ، باید از معیارهای تشخیصی DSM در مورد بی خوابی ، بی لذتی ، آسیب به خود، و انگیزش نیز بپرسیم و درباره عوامل مستعد کنندهء شناخته شده در رابطه با افسردگی ، مانند سابقه خانوادگی و استرس های اخیر و هرگونه تغییر رفتاری نسبت به وضعیت معمول بیمار نیز پرسیده شود.
در DSM-5 ، اختلال نقص توجه بیش فعالی، دیگر بعنوان یک بیماری هم ابتلا با اختلال طیف اوتیسم ، کنار گذاشته نمی شود. علائم بی توجهی و بیش فعالی / تکانشگری ممکن است در اختلال طیف اوتیسم بخودی خود شایع باشند. زمانی اختلال نقص توجه بیش فعالی باید مدنظر قرارگیرد که این علائم از آنچه برای سن رشدونموی متعارف کودک مورد انتظار است ، فراتر رفته باشد. (انجمن روانپزشکی آمریکا 2013) . مشغله فکری با علائق ثابت ممکن است شبیه به بی توجهی به نظر برسد . درمجموع ، تا حدود نصف کودکانی که اختلال طیف اوتیسم دارند ممکن است علائم معیارهای تشخیصی اختلال نقص توجه - بیش فعالی را هم داشته باشند. پژوهش ها بر عوامل علت شناختی ژنتیک مشترک تاکید می کنند ( Matson و همکاران ، 2013) .
رفرنس :
Dulcan's Textbook of Child and Adolescent Psychiatry
2016
PART II
Neurodevelopmental and
Other Psychiatric Disorders
Chapter 8
Autism Spectrum Disorders