اختلال طیف اوتیسم چیست؟

تاریخ : شنبه 5 اسفند 1396

کد 93

اختلال طیف اوتیسم چیست؟
اوتیسم مانع یادگیری نیست. افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بزرگ می شوند، تغییر پیدا می کنند، یاد می گیرند و مهارتهای جدیدی را در سرتاسر زندگیشان بدست می آورند. سبک یادگیری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم چیست؟ چگونه آن ها بهتر یاد می گیرند؟ اکثر دانش آموزان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم فراگیران دیداری خوبی هستند. یعنی این که آن ها اطلاعاتی را که می بینند بهتر از اطلاعاتی که می شنوند درک می کنند. مشکلات سازمان دهی وفکری در افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم متداول است و در یادگیری آنها تأثیر می گذارد. اکثر برنامه های مدارس مبتنی بر گفتار است ونیاز است برای دانش آموزان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تغییر یابد. رویکردهای آموزشی متنوعی وجود دارد. یکی از مفیدترین استراتژی ها برای این کودکان، کمک به آنان برای درک محیط شان ازطریق یادگیری واقعی می باشد.

استراتژی های آموزشی که می تواند برای اکثر کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مفید باشد عبارتند از:
* درک بهتر عوامل و روابط تأثیرگذار
* تمرکز برجزییات مرتبط
* درک اینکه از کجا باید شروع کرد
* درک مفاهیم از قبیل زمان

آیا کودک من صحبت خواهد کرد؟
کلام شفاهی کودک شما ممکن است پیشرفت کند و یا نکند. اکثر متخصصان معتقدند که پیش بینی این موضوع بسیار سخت است ولی غیرممکن نیست. در اکثر موارد این که کودک را فقط برای برقراری ارتباط شفاهی تشویق کنیم مورد انتقاد واقع شده است، بلکه باید به او کمک کنیم تابرقراری ارتباط را به طور مؤثر یاد بگیرد. به خاطر داشته باشیم برقراری ارتباط فراتر از گفتار است؛ ژست ها، علایم زبانی یا تصاویر بعضی از روشهای غیرشفاهی است که افراد می توانند از طریق آن صحبت کنند. همچنین برقراری ارتباط یک فرایند دو مرحله ای است؛ ارتباط درکی یا آنچه که کودک درک می کند و ارتباط بیانی یا آنچه کودک می گوید. یک برنامه کامل باید بر هر دو توجه داشته باشد. رویکردهای مختلفی برای بهبود برقراری ارتباط در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم وجود دارد. بعضی از والدین گفتار درمانی بالینی که شامل آموزش انفرادی برای تشویق گفتار است را انتخاب می کنند و بعضی گفتار درمانی در موقعیت طبیعی با تأکید بر برقراری ارتباط خود انگیز و عملکردی را انتخاب می کنند که شامل وسایلی ازقبیل تصاویر میباشد. باید با دقت برنامه هایی را انتخاب کنیم که متناسب باتوانایی ها، مهارتها و نیازهای کودک باشد.

برای مشکلات رفتاری چه بایدکرد؟
مشکلات رفتاری یکی از پیچیده ترین مسائل برای والدین کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است. از آن جایی که اوتیسم در طیف های خفیف تا شدید می باشد، مشکلات رفتاری نیز در همه طیف ها وجود دارد. برای یک کودک با طیف خفیف اوتیسم، مشکلات رفتاری ممکن است کم باشد مثل سؤالات تکراری یا گفتار نامناسب. برای کودکی با طیف شدید اوتیسم، مشکلات رفتاری ممکن است شامل جیغ زدن، کتک زدن و یا حتی خودآزاری باشد. بسیاری از والدین از روش های تربیتی سنتی استفاده می کنند که برای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم آنها چندان مفید نمی باشد.

در اکثر موارد ایده های زیر ممکن است مفید باشد:
- کودک را مشاهده کنید و ببینید که رفتار ممکن است به محیط مربوط باشد و یا اینکه کودکتان سعی می کند ارتباط برقرار کند.
- والدین زیادی به این موضوع پی برده اند که مشکلات رفتاری مستقیماً به اوتیسم بودن کودکشان مربوط است. مهم است که در مورد مشخصه های اختلال طیف اوتیسم بیندیشیم که شامل مشکلاتی در زمینه های برقراری ارتباط، درک اجتماعی و فرایندهای حسی می باشد. این ویژگیها ممکن است در مشکلات رفتاری نقش داشته باشد.
- اکثر مواقع شناخت علت های مشکلات رفتاری، راه حل های ممکن را به ما پیشنهاد می دهد.
چگونه اختلال طیف اوتیسم بر زندگی خانوادگی تأثیر می گذارد؟

هر خانواده ای به چالش اوتیسم به روش خود پاسخ خواهد داد. اکثر والدین موافق اند که داشتن کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انرژی عجیب، شکیبایی، خلاقیت و انعطاف پذیری را می طلبد، اغلب مواقع سازگار شدن لازم است و یک حس شوخ طبعی هم باید وجود داشته باشد.
وظایف والدین به طور طبیعی به اندازه کافی طاقت فرسا است، اما وقتی یک کودک مشکلات رفتاری، ارتباطی و اجتماعی داشته باشد، خستگی و ناامیدی بیشتری را به دنبال دارد. شاید زندگی خانوادگی شما متفاوت باشد. ممکن است سخت و یا خوب باشد و حتی بعضی مواقع سرگرم کننده باشد.

آیا شخص مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می تواند شغل بدست آورد؟
کار معنی دار هدف شماست، کودک شما می تواند با تلاش و کوشش آنچه را که از او انتظار دارید انجام دهد. مثل هر شخص دیگری، افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم نیز می توانند شغل هایی را که درآن توانایی، مهارت و علاقه دارند به بهترین نحو انجام دهند.
درحقیقت این که اشخاص مبتلا به اختلال طیف اوتیسم کار منحصر به فردی را می توانند انجام دهند مورد انتقاد قرار گرفته است. مشکلات خاص و توانایی های کودکتان مشخص می کند که چه شغل هایی برای او مناسب خواهد بود. لازم است که شغل خاصی به این افراد آموزش داده شود، از آنان حمایت شود و در جامعه مشغول به کار شوند.

آیا افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم نمی خواهند درمان شوند؟
آنها دوست دارند به محیط اطرافشان آگاهی پیدا کنند. آنها نمی خواهند به خاطر رفتارهایی که نفهمیدند چرا اشتباه است تنبیه شوند. آنها از ما می خواهند هر چیزی را برایشان توضیح دهیم و با آنها باشیم نه در مقابل آنها.
هر شخصی منحصر به فرد است مبتلا به اختلال طیف اوتیسم یا غیر مبتلا. اوتیسم یک چشم انداز منحصر به فرد از دنیای یک شخص منحصر به فرد به دست می دهد. از این چشم انداز منحصر به فرد یک توانایی منحصر به فرد استنتاج می شود. این توانایی می تواند کشف شود و پرورش پیدا کند زمانی که یک شخصی به فرد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم نزدیک باشد و بپذیرد که اوتیسم یک روش "بودن" است با او همدلی کند و به او آموزش دهدکه چگونه نسبت به جهان اطراف آگاهی پیدا کند.

یک شخص مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می تواند به صورت مستقل زندگی کند؟
مثال های زیادی وجود دارد از افرادی که به صورت مستقل زندگی خود را اداره می کنند. این تجربه آسان به دست می آید یا سخت؟ هیچ کس نمی تواند درباره آینده اشخاص صحبت کند. اغلب این سؤال در ذهن ما وجود دارد، چون کودک ما یا مستقل نیست و یا استقلال کمی در مهارتهای ارتباطی دارد. شما می توانید به او کمک کنید تا درباره مهارت هایش برای تنها زندگی کردن پیشرفت کند و به این سؤال پاسخ خواهید داد، آیا کودک من قادر است به تنهایی زندگی کند؟

یک شخص مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می تواند ارتباط برقرار کردن را یاد بگیرد؟
او در همه زمان ها ارتباط برقرار می کند. ممکن است ما آنچه را که می گوید و یا شیوۀ گفتنش را دوست نداشته باشیم. ممکن است روشی که او ارتباط برقرار می کند را همه انسان های اطراف او تشخیص ندهند، اما او ارتباط برقرار می کند.

من چگونه می توانم به یک شخص مبتلا به اختلال طیف اوتیسم کمک کنم تا کیفیت مهارت های ارتباطی اش را بهبود بخشد؟
اول از همه، بهترین دوست او شویم. اعتماد قبل از هر تغییر واقعی ضروری است و به او القا کنید که با شما ارتباط متقابل برقرار کند.

آیا رفتارهای تکراری را باید نادیده بگیرم؟
اگرچه بستگی به نوع رفتار تکراری دارد اما پذیرش این رفتارها به عنوان قسمتی از نیازهای شخصی، اجازه دادن به کودک و حتی ملحق شدن به او باعث می شود او احساس آرامش بیشتری داشته باشد.

کودک ما احساس خطر ندارد.چرا؟
مفهوم خطر و خطرناک از طریق سیستم حسی بدست می آید. برای مثال اگر او در خیابان قدم می زند به این دلیل است که او از خطر ماشین آگاه نیست. این حقیقت که ممکن است ماشین به او بزند و او آسیب ببیند یا بمیرد چیزی است که او نمی تواند تصور کند. احتیاط از تصادفات پیشگیری می کند و این از ضروریات است. اگر شخصی به خودش آسیب می رساند می تواند به این دلیل باشد که آستانۀ درد او بیشتر از شماست و بهتر است که تیغ ها و چاقوها را دور از دسترس او قرار دهید.

وقتی کودکم را صدا می زنم به من اعتنایی نمی کند، اما وقتی آهنگ مورد علاقه اش را از تلویزیون می شنود داخل اتاق می دود. چرا؟
شاید با آهنگ مورد علاقه اش احساس آرامش بیشتری می کند تا با بودن با افراد. سعی کنید با صدای خودتان برای او آواز بخوانید و ببینید او به همان صورت به سمت شما می دود.

می دانم او می تواند «سیب» را بگوید، اما فقط بعضی مواقع می گوید نه در همه زمان ها. چرا؟
کودک نمی داند که «سیب» نام یک میوه است و او هر زمانی که می خواهد بخورد می تواند بگوید سیب.
کودک تحت تأثیرچیزی قرار می گیرد که تمیز شنیداری نامیده می شود او قادر نیست صداهای کلمات را از سایر اصوات تشخیص دهد.

در مثال اول، یادگیری مفهوم لغات روشی است برای برقراری ارتباط که اولین درس کودک شماست و نیاز است درآن مهارت پیدا کند. درمثال دوم، کودک از یادگیری محیطی استفاده می کند و فقط لغاتی را که شنیده، تلفظ می کند.

آیا باید از رفتارهای مربوط به طیف اوتیسم و تکراری بترسم؟
نه. باید یاد بگیرید او را مشاهده کنید و آنچه که باعث شروع رفتارش می شود را پیدا کنید، سپس یک محیطی را ایجاد کنید که نیازهای کودک شما را فراهم کند.

چگونه می توانم به کودکم یاد بدهم که به دیگران ملحق شود؟
به او یاد بدهید که در تفکراتش انعطاف پذیری داشته باشد. قبل از اینکه کودک شما بتواند به کودکان دیگر ملحق شود، او را راهنمایی کنید و از خواسته هایش حمایت کنید. شما به کودکی که مایل است از شما یاد بگیرد و به شما گوش می دهد، فقط پیشنهاد حمایت و راهنمایی بدهید. بدون اینها شاید شما بتوانید او را به رفتارمشخصی مجبور کنید اما نمی توانید هیچ چیزی را به او یاد بدهید.

موارد زیر می تواند بهترین هدیه شما به کودکتان باشد:
- محیطی را در منزل خود ایجاد کنید که او احساس امنیت وآرامش کافی داشته باشد و از شما یاد بگیرد.
- او را مشاهده کنید، حساسیتهای او را پیدا کنید و با پاداش دادن به او کمک کنید.

کودکم من را می زند. چرا؟
این رفتار علت های مختلفی میتواند داشته باشد، شاید او به خاطر ناکامی شما را می زند. اگر او بتواند از طریق گفتار، ناکامی اش را بیان کند شما می توانید علتش را بفهمید و در موقعیت بهتری برای ناکامی اش اقدام کنید. تکنیک های اصلاح رفتار ممکن است باعث شود او دیگر شما را نزند اما بدون ارتباط برقرار کردن، شما هرگز نمی توانید بفهمید چرا او کتک می زند و او متوجه نمیشود که چرا کتک زدن اشتباه است.
برگرفته از:
@autismgroup
www.iranautism.ir

برچسب ها