هایپرلکسیا سندرمی است که به صورت توانایی نا آگاهانه کودک در خواندن که این توانایی فراتر از سن اش است شناخته می شود و همراه با مشکل آشکار در درک و بیان زبان و تعاملات اجتماعی است. کودکان دارای هایپرلکسیا معمولا هوش متوسط یا بالاتر دارند. برخی از علائم این کودکان عبارت است از:
- علاقه شدید به حروف، اعداد، نقشه ها
- حافظه دیداری قوی بویژه برای کلمات نوشته شده
- پردازش کلی زبان
- اکولالیا یعنی تکرار گفته های مخاطب
- حفظ کردن جملات بدون درک واقعی معنی آنها و غیره
انواع هایپرلکسیا:
1. نوع اول در کودکانی است که خیلی باهوش هستند. وقتی والدینشان برایشان کتاب می خوانند کلمات را حفظ کرده و بعداً قادرند آن کتاب یا حتی کتاب دیگری را بخوانند.
2. نوع دوم در کودکان اتیستیک دیده می شود.
3. نوع سوم کمتر رایج است و در کودکان شبه اوتیسم دیده می شود. آن ها علائم شبه اوتیسم دارند ولی به عنوان یک فرد دارای اتیسم تشخیص داده نمی شوند.
درمان هایپرلکسیا:
اولین و مهم ترین درمان این افراد، گفتاردرمانی است. درمان های دیگر باید در کنار گفتاردرمانی انجام شود.
سه گام مهم در درمان:
- شناسایی سبک یادگیری فرد
- شناسایی نواقص زبانی فرد
- طراحی فعالیت هایی که با استفاده از سبک یادگیری خاص. فرد، آن نواقص برطرف شود.
کلیدواژه ها: هایپرلکسیبا، انواع هایپرلکسیا، اوتیسم، درمان هایپرلکسیا